Hoe een boekengeest tot stand komt

Geschreven door Dyami Millarson

Als men oude boeken leest, is het vreemd om te beseffen dat de schrijver al niet meer leeft, maar de schrijver leeft nog wel in zijn werk voort. Hij heeft een vruchtbaar leven naast zijn schrijfwerk geleefd, en dan toch leeft zijn geest, zijn ziel, zijn gedachtegoed, voort in het werk. Daarom kan men spreken van een boekengeest: een geest die in een boek of boeken leeft. Aldus uitgelegd kan een boekengeest ook het gedachtegoed, het bewustzijn van de schrijver zijn, dat een eigen leven gaat leiden doordat het los van de schrijver gemaakt is en door de lezer tot leven gewekt wordt: wanneer iemand een boek opent en begint te lezen, dan roept hij de boekengeest op.

De gedachten van lezer en schrijver raken vermengd, zodoende kan de de boekengeest een eigen leven gaan leiden, vooral indien de indrukken ontstaan uit wat de schrijver oorspronkelijk opschreef gaat afwijken: dus inspiratie of ingeving. De boekengeest, alhoewel te bezien als een wezen op zich, is een voortleving van een schrijver; hij zet het werk van de schrijver voort en verspreidt wat er in diens bewustzijn leefde. Met andere woorden, de boekengeest is de voortleving van een bewustzijn. Boeken zijn deuren waardoor men toegang kan krijgen tot het gedachtegoed van de overleden voorouders. Het lezen van oude boeken is daarom zeker te beschouwen als een vorm van voorouderverering.

Net als de steegeest de geest of het gedachtegoed van een bepaald oord of een bepaalde streek is, de zedegeest de geest van een bepaalde cultuur is, de tijdsgeest een geest of het gedachtegoed van een bepaalde tijd is en de volksgeest de geest van een bepaalde etnische groep of volk is, zo is de boekengeest de geest of het gedachtegoed van een bepaald boek. De waarneming van een geestelijke verbondenheid of verband met een plaats, cultuur, tijd, volk of boek leidt tot het inzien van het belang van deze begrippen; het verbinden van voorgenoemde zaken met een geest leidt tot een animistische kijk, die zeker kan helpen bij het onderzoeken van de verbanden. Zulke woorden zijn dus handige gereedschappen.